Merhaba yavrum,
Bu yillardir sana yazdigim ama saklamayi hic beceremedigim mektuplardan uzak olani, sonradan okuyup manasiz bulmayayim da sonu digerleri gibi yokluga suruklenmesin diye paylasacagim ilk seslenisim..Oyleyse ilk ogretim, kararlilik olsun. Sen annen gibi kararsizliklar kralicesi olma da sakla seni sen yapan ozlugunun yazilarini..Gerci sen hic kral/kralice olma..Ayakkabani boyamasi icin ayagini umarsizca tablaya koyan bir kral/kralice olmandansa, o tablanin ardindaki boyaci olmani yeglerim dogrusu..Ama biliyorum ki sen oyle olmayacaksin. Cunku ben, seni dunyadaki her seyden daha cok sevecegine inanan annen, seni zamanin ruhuna teslim etmeyecek. Ve sen hep duyarli bir kimse olacaksin..
Neyse..Ne diyorduk? Kararlilik..Lutfen oku adam ol benim gibi kararsiz olma..Cunku bu kararsizlik hissi,ruhunu yokolma arzusuna gebe birakir..Bununla ilgili, muhtemelen dogacagin sehre ilk gelis kararimdan bahsetmek istiyorum sana. Karar icindeki kararsizlik ornegi olarak bunu dinlemelisin elbette bir mektuba sigmayacaktir benim 25 yilimi alan bu karar..Ama bir yerden baslamali degil mi..
Yine boyle birgundu tasinma kararini ilk sorgulayisim..Ellerim soguktan koyu pembeye calarken, gozlerim iyi olmus bir elma gibi sulu ve kizarikken, kalbim de ayaza calmisti. Evet kacmak istiyordum o sehirden..Daha dogrusu o zamanlar kacabilecegimi dusunecek kadar hafife aldigim sorunlarimdan..Cesitli is gorusmelerinin ardindan,ki inan bana bu kadar cesitli olusu bir donem beni bile kaygilandirdi, hayallerime kavusmami saglayacak hatri sayilir bir sirkette is bulmamla en cok dedenin karsi ciktigi sehre tasindim. Bu ikimiz icin de radikal bir karardi. Evet en nihayetinde bir karardi. Ve iste boylece basladim hayal ettigm sehirde yasamaya. Veya hayal diye niteledigim, cesitli anlamlar yukledigim sehirde yasamaya..bu bir yolculuktu, gecmisin buyuleyici dunyasinda okudum kitaplardaki sokaklarda yururken, yarinima umutla bakmami saglayacak kocaman bir sehirdi burasi..Ve ben mutlu olmaliydim degil mi? Seni temin ederim, hic mutlu olmadim..Veya hic beceremedim. Cunku hayal ettigim hicbir seyi gerceklestiremedim. Belki devamli hayal edisimden olacak, kendi hayallerimde sıkıstım kaldim..Belki de tatminsizdim bilemiyorum. Ama sunu biliyorum ki, mutsuzlugumun nedeni her seyden kacip kendimden kacamayisimdandi. Ben sanmistim ki, icimdeki ben yepyeni bir ben olacak bu kararla. Ama olmadi. Kacamadim. Uzaklastikca sorunlarim buyudu, buyudukce icinden cikamayacagim bir ciga donustu ve ciglari bilirsin iste..ben o cigin altinda kaldim, kurtarilmayi bekliyorum.. yine kendim tarafindan o cigin altindan cikabilmeyi..cikamadikca hiclige suruklendigimi hissediyorum..Bu arada hiclik, sanildiginin aksine sikayet edilecek bir durum degildir. Aslinda hiclik, varolusun temelidir. Zira, hiclik o cigin erimesiyle olusan ve seni kibirden, nefretten,ofkeden arindiran berrak bir sudur. Cunku, cok sevdigin bir yazarin da dedigi gibi, iyilik bile icinde bir kibir barindirir icinde, oyleyse mesele hic olabilmektir. Olmalidir olmasina da bu hiclik suyundan bir kere ictikten sonra, icindeki sevgiyi de kaybetmeye baslayabilirsin. Iste orda durman gerekir. Cunku yaratilan her seyi cok sevmelisin. Cunku sevmekle baslar her sey neyi sevdiginin bir onemi olmaksizin. Sen sevdikce guzellesir en kotu kimseler, en anlamsiz nesneler bile..Ben sevdim.. bir baskasinin sevemeyecegine inandigim, olculmez bir sevgiyle, tutkuyla sevdim bu sehri.. ve iste simdi burdayim..iyiki mi, keske mi..inan sen bu yaziyi okurken bile buna cevap verebilecegimi sanmiyorum. Umarim sen de en az benim kadar seversin de iyiki haznesine bir neden daha yazabilirim.
Benim guzel kuzum..
Aldigin kararlar, yalniz senin hayatini ilgilendirseler dahi, hicbir zaman salt senin olmazlar. Seni o karari almaya iten nedenler, kararinin sonuclarini paylasacagin kimselerle hicbir kararinda yalniz degilsindir. Dunyanin ilk olustugu gunden beri bu boyledir. Ama iste benim sana ilk ogretim tam da bu yonde olacak : Alacagin her bir karari salt kendin icin al. Bana ragmen, sevdiklerine ragmen, en onemlisi toplumdaki gorunmez iyi-kotu ayrimina ragmen. Kendi deger dunyanla tika kulagini dis seslere..Hayatta yalnizca kendini dusun. Sakin benim gibi birileri incinmesin diye incitme o guzel ruhunu, kiyamam..Anne yuregi bu, birgun anne olunca anlarsin ne demek istedigimi :)
Kalabalik gorunen ama aslinda bombos olan yollarda usuyup,aglayip sonra hicbir sey olmamis gibi mutlu maskesi takip gelme benim yanima. Insanlar uzulmesin diye gizleme onlardan mutsuzluklarini, yalnizliklarini..Oldugun gibi davran ki, olmak istedigin kisi ve gercekte oldugun kisi arasindaki ucurumdan dusmeyesin..
Neyse, simdi annen icin toparlanip, kulakligini takip eve yollanma vakti..
Yok canim ne aglamasi, gozume toz kacti..
https://m.youtube.com/watch?v=9cQloro92xA
