23 Eylül 2013 Pazartesi

Bugünkü temam vicdan.
Vicdan nedir,ne değildir ? Bana göre, gece yatarken yaptığın iç hesaplaşma en basit tanımıyla. Mmm elbette illa gece olmasına gerek yok.Ama gecenin ayrı bir büyüsü var insanlar üzerinde. Benim gibi,sosyal görünümlü asosyaller ve konuşmaktan daha çok yazmayı sevenler için esrarengiz bir tarafı var gecenin..Böyle tüm dış seslerden uzak, birebir kendinle kaldığın, o kendine bile itiraf edemediğin sırlarınla,hislerinle yüzleştiğin,kendine kızdığın ve hatta kızmakla kalmayıp kendinden nefret ettiğin zamanlar..
Evet ayrı bir severim. Seveni de bir ayrı severim.
İşte,yine böyle zamanlardan birinde yazıyorum..Evet gece olmadı belki, ama babamdan sonra gece kavramı konusunda sıkıntı yaşıyorum :)
Ben birileri mutsuz olsun istemiyorum..Mutsuz olmak hiç istemiyorum..İstisnasız her yazımda, birilerini düşünmeden yaşamak gerektiğini vurgularken, buna tüm kalbimle inanırken sürekli birilerini düşünüyor olmam..Ne büyük çelişki..Ve nerde çelişki orda ben! En kötü huyum iyi niyetmmiş miş miş muş...
En sevdiğim yer Muş. Yaşım kaç Muş. Nerdeyim Muş. Ben kimim Muş. Melek Subaşı :)
Her neyse, diyordum ki vicdan..Tam bu noktada hissiz insanlar görüyorum ki çok korkuyorum onlardan..Tamam kabu ediyorum, benim sürekli geçmişi özlemem saçma,çok saçma..Ama onlarında geçmiş sanki yaşanmamışcasına,yaşandı bitti diye böylesine yok sayabilmeleri saçma..Üzücü..Ve daha bir sürrü olumsuz sıfat işte...
Bir varmış bir de yok..Hem varmış hem de yok..
Birilerinin hayatında sadece onların istediği zamanda olmayı kabullenemiyorum.Bugün bir arkadaşımla 16:00 için sözleştik. Sabah kesinleştirmek için tekrar konuştuğumuzda ben geç kalma paysız 16:22 olmasını istedim.(Küsüratlı saatleri hep çok sevdim)
Ve sonra, o gelmeyeceğini söyledi..Gelmedi..Niye ? Bir cevabım yok. Hiç olmayacak. Kırgınlığım çok..Hep olacak..
Ama içimde biryerlerde hayran olduğum insan modeli tam da böyle.Nasıl bir hayır deme iradesi Hiç yapamadım. Bu yüzdendir bazen hiçte iyi vakit geçirmediğim halde eğleniyormuş gibi yapmam. Hayır diyememem..Ayıp olmasın isteğim.
Geceler diyorum..Her gece radikal kararlar alırım ben. Karanlık gecelere ışık olur kararlarım..İçimi umut dolu bir his kaplar ki sonrasında tatlı tatlı uyurum..Gün ışığıyla bir vampir gibi yok olur hepsi. Çünkü, gecenin ay yansımasıyla ışımasından daha gerçek bir ışık vardır artık : Gün ışığı .
Bütünüyle değişmese de, uygulamada hep değişir kararlarım..Ama şunu bilir söylerim ki, sonunda hep pişman olurum kendi isteklerimi yapmadığım için...
Hayır,hala anlamıyorum ben o konsere neden gitmedim? Bababm 40 yaşından sonra içinde sadece kendine dair planları olan bir hayatı seçebilirken, bizim ne isteyeceğimize dair en ufak bir fikri yokken-aslında bizim isteklerimiz onun işine gelmezken- 23 yaşında olan ben, neden içinde ailemin ve onların içhuzurunun olması için vazgeçtiğim hayallerimle dolu bir hayat yaşıyorum ki ? Kanı deli akan,durduğu yerde duramayan, hata yapma lüksü olan ben diil miyim. Benim bildiğim öyledir, gençtir cahildir cüheladır. Hatalar yapar. Anne-baba affeder. Hiç hatam yok demiyorum, ama benim affettiklerimin yanında ufacık kalır, mini minacık kalır.
Vicdan tam da bu işte. (Sana göre) yanlış olmadığı halde,sırf birilerine yanlış geliyor diye vazgeçmek.
Kimine göre ahmaklık bu. Kimbiir, belki onlar haklı!
Tüm bu karmaşanın içinde, kendime oluşturduğum, sadece benim olduğum anlardan keyif alabilmem bence beni melankolik olmaktan çıkarıyor. Kendimi kanıtlamaya çalışıyorum şu an, çünkü gerçekten yazılarım dolayısıyla özünde hissettiklerim anlık hislerden, hesaplaşmalardan ibaret. Çünkü ben derinden, böyle taa derinlerden inanıyorum, birgün hayal ettiğim gibi yaşayacağıma. Ve şimdiye dek, hemen her hayalim gerçek oldu. Ama geç, ama erken.. Bir şekilde oldu. Ve yine olacak. Bu kez tek isteğim daha fazla gecikmesinler. Hemencecik gerçek olsun hayallerim..Benim canım hayallerim..
Mesela bir tanesi gerçek oldu bile, önemli bir arkadaşım, benim bir zamanlar sandığım gibi, bana olan inancını kaybetmemiş hiç ki tüm olumsuzluklara rağmen o kaybetmediyse, bence kimse kaybetmemeli.
Şimdi biraz müzik zamanı. Müzik demişken, birgün bir yerlerde bir şarkı duyarsın..Yıllar sonra tekrar onu duymak içini ısıtır. Günün mükemmel geçebilir hatta abartırsan sürekli gülümsersin kendi kendine. İşte benim için tam da böyle bir şarkısın sen http://www.youtube.com/watch?v=pR7qODTxjfY.



Hiç yorum yok:

Yorum Gönder